17 september. Een week later dan gepland begint ook voor Posthoorn 3 de competitie. Na een slechte generale voor de beker is het nu de taak om ons te bewijzen in de competitie.
Onze tegenstander Eemdijk is een oude bekende, al bleek het hier te gaan om een voor ons nieuw elftal. Ze hadden de eerste wedstrijd met 5-0 gewonnen en was het de vraag of het aan de kwaliteit van Eemdijk had gelegen, of de tegenstander van vorige week, de Willem II van de zesde klasse reserve zou zijn. Hoe dan ook, vandaag werd al meteen de koploper ontvangen tussen de lichtmasten van de Bokkeduinen.
Waar we sinds jaar en dag fris en gretig aan de wedstrijd beginnen was dat vandaag niet het geval. Nadat de aftrap door Eemdijk werd genomen, werd er met twee man ons middenveld en verdediging overgestoken en werd na 15 seconden de 0-1 bereikt. We stonden erbij en keken ernaar. Er restte ons niks anders dan ons te herpakken en gewoon maar weer te gaan voetballen.
Enigszins aangeslagen probeerde we op te bouwen maar in de meeste gevallen werd er door Eemdijk zo belachelijk vroeg gestoord dat we de bal moeilijk kwijt konden. Toch kregen we na loop van tijd meer grip op de wedstrijd en kwamen we met combinatiespel steeds verder op vijandelijk gebied. Het was dan ook Hugo’o, die niet zijn gelukkigste wedstrijd zou spelen, die de bal op het middenveld onderschepte, diep gaf aan Tim en deze voorgaf. Het was Dennis, onze aanvaller pur sang, die de bal met zijn hoofd diagonaal inkopte en zo de gelijkmaker aantekende.
Niet veel later zou De Posthoorn zelfs op voorsprong komen. Het was Mike die alleen op de linkerkant stond en besloot op avontuur te gaan. Zonder ondersteuning besloot Mike vanaf 20 meter schuin voor het doel zelf te schieten. Hij verschalkte de keeper in de korte hoek, waar die uiteraard niet op gerekend had. Over aanvallers pur sang gesproken…
Nadat we op voorsprong stonden vielen we helaas weer in ons oude patroon. In plaats van door te drukken en op zoek gaan naar meer gingen we in een tempo lager speler. Passen kwamen niet aan door te traag inspelen en vaker werd weer de moeilijke oplossing gezocht. Het was vragen om problemen tegen de nummer 2 van vorig jaar.
Op 25 meter voor het doel werd er een overtreding begaan om het groene gevaar aan banden te leggen. Helaas werd er door de scheids een overtreding in gezien en Eemdijk mocht aanleggen voor een vrije trap. Eerlijkheidshalve dient gezegd te worden dat deze mooi werd ingeschoten en Eemdijk de stand naar 2-2 trok. De druk van Eemdijk en het vroege storen bleef zodat we moeilijk aan ons eigen spel konden toekomen. Helaas werd ook vrij snel de 2-3 bereikt door een overtreding in de 16.
Het was helaas geen discutabel moment maar een terechte penalty die onze keeper kansloos liet. Kansen aan Posthoorn kant werden steeds sporadischer en hadden we moeite met elkaar. Er werd zelfs weer ouderwets gemopperd, het inspelen bleef moeizaam dus we maakten het onszelf weer heerlijk lastig. Om onze coach en webmaster Sjoerd nog meer stof tot nadenken te geven in de rust werd het zelfs 2-4.
De tweede helft begon zoals we de eerste hadden moeten beginnen. Druk naar voren, de tegenstander vast zetten op eigen helft en op zoek naar de vrije man. Het begon eindelijk te lopen en sinds lange tijd was De Posthoorn de betere partij. Gelukkig resulteerde dit uiteindelijk wel in een doelpunt. Dennis zag de goed opkomende Hugo’o diep gaan op rechts, hij gaf deze voor en het was Mike die zijn tweede doelpunt van de middag voor zijn rekening nam. 3-4.
Op zoek naar meer gingen we op zoek naar de gelijkmaker. Hoewel we de betere partij waren op dat moment viel het doelpunt helaas weer aan de andere kant. Achterin waren we simpelweg niet opgewassen tegen het goede en snelle combinatiespel. Er werd te laat actie ondernomen dat we ze het niet bijster lastig hebben gemaakt. 3-5. Als er nog een sprankje hoop was werd deze nu wel definitief de wereld uit geholpen. Het mooie spel van het begin maakte plaats voor vermoeidheid en wederom gemopper. Ondanks 4 wissels waren wij niet bij machten om het Eemdijk nog heel lastig te maken. Tot overmaat van ramp werd het zelf 3-6 en 3-7. Gelukkig bleven we niet bij de pakken neer zitten en schoot Mike na mooi uitspelen van de keeper de 4-7 binnen maar was het laatste antwoord aan Eemdijk die de eindstand op 4-8 bepaalde. Helaas maakte Posthoorn 3 geen enkel moment aanspraak op de winst. Eemdijk was gewoon beter en hoop ik nog steeds dat de trainingen beter zullen worden bezocht zodat we daar allemaal profijt van hebben.
Er rest mij niks anders dan mijn stem uit te brengen voor de man of the match. Sommige mensen denken dat dit een collectief falen was en er geen motm gekozen gaat worden. Zeker als je er drie doelpunten inlegt zou dat heel zuur zijn. Kan ik dan om je heen Mike? Ja en nee. Met drie doelpunten verdien je hem, maar gaat 50% van mijn stem zeker naar Dennis die weer gevochten heeft als een leeuw.
Heren, tot dinsdag/zaterdag!
Gr Hugo’o
** 
