Het seizoen gaat weer beginnen!
De kaarten zijn geschud, nieuwe ronden en nieuwe kansen.
Na de vele uithoeken waar we vorig jaar door de KNVB zijn heengestuurd, ziet de verdeling er voor dit seizoen een stuk beter uit.

Op de transfermarkt heeft de posthoorn 3 zich rustig gehouden. Na een afwezigheid ( lees: sabbatical ) keert Vincent weer terug op het oude nest en is er definitief afscheid genomen van Robin en Jacob. Dat is een beetje hetzelfde als Ajax afscheid neemt van Sno en Ogararu. Geen gemis dus. Zoals Sjoerd al schreef op het forum hebben we net voor het sluiten van de deadline Gillian weten te strikken die transfervrij overkomt.
In grote lijnen blijft het elftal dus bestaan in zijn huidige vorm. ‘’Never change a winning team’’ zeg maar. Aan 1 van de 2 hebben we al voldaan, nu het winnen nog. Gelukkig hebben we al een aantal trainingen achter de rug die (eindelijk) semi professioneel geleidt worden door Sjoerd.
Hierbij dient gezegd te worden dat de opkomst het vermelden waard is en dat er mensen komen, die op het trainingsveld al jaren niet meer gesignaleerd waren. We hopen dus dat dit zijn vruchten gaat afwerpen.

Het seizoen begint met een drietal bekerwedstrijden. De kuip gaan we niet halen (ik had niet eens mee willen doen daar, maar dat is een principe kwestie) maar dan weten we wel waar we staan. Na de afgelaste wedstrijd van afgelopen zaterdag moesten we op dinsdagavond aantreden tegen de groene formatie in en tegen Eemdijk. Gelukkig kon iedereen op tijd zijn en kon de aftrap om 19.00 beginnen.
De omstandigheden liegen er niet om. Genoeg mensen, een mooi veld en een grettige tegenstander.We hadden zelfs wissels!

We begonnen fel aan de wedstrijd. Hoewel niet iedereen conditioneel op het zelfde niveau zit waren we toch gretig. Er werd goed gecombineerd en opgebouwd. Balletje breed, balletje diep, balletje terug en druk zetten. Het was de Posthoorn die de lakens uitdeelde en dat is wel eens anders geweest in Eemdijk. Natuurlijk is het niet allemaal hozanna. De omschakeling verliep wel eens moeizaam, te veel ruimte voor de tegenstander en soms een slappe passing. Gelukkig kon Eemdijk geen vuist maken, hanteerde te vaak de lange bal zodat gevaar uibleef.
Tot mijn vreugd zag ik een enthousiast Posthoorn. Hoewel dit betiteld werd als een oefenwedstrijd zag ik strijd en passie op het veld. De wil om te winnen en de bal niet aan de tegenstander te gunnen. Hoewel het niet allemaal even soepel ging heb ik echt even zitten genieten.Als de strijd en wil er maar is, dan komt de rest van zelf. Helaas niet in de eerste helft..
Na een aantal goede kansen van onder andere Sjoerd (kopbal) en Dennis die voorlangs schoot gingen we toch met een 0-0 de rust in.

De tweede helft is meer van hetzelfde. Posthoorn die druk bleef zetten en Eemdijk die onder andere gevaarlijk werd via hun aanvoerder en hopen op een counter. Hoewel er minder kansen waren dan de eerste helft kwam Dennis wederom goed op zetten en deze keer werd het beloond. Na een mooie slalom een schot op het goal die de keeper niet goed klem had. In de rebound stond daar, als een goede spits betaamt, Mike om deze binnen te tikken.
Deze goal viel ongeveer in de 75 minuut en gezien de kansen die geen van twee partijen creerden ( het was meer een slag om het middeveld) dacht ik zeker dat we met een 0-1 het veld af zouden stappen.
Echter gooide Eemdijk roet in het eten. Na een snelle uitbraak over de rechterkant werd deze hoog voorgegeven en was het Bas, onze eigen verdediger, die de bal met een sliding achter Ronald wist te krijgen. Hoewel Bas een van zijn betere wedstrijden stond te spellen, was dit even een domper. Eemdijk zette meer druk en ging voor de winst. Dit resulteerde in meer ruimte achterin waar goed gebruik van werd gemaakt. Goed opkomende middenvelders en verdedigers zorgen voor een man meer situatie. Dat dit af en toe voor extra gevaar achterin zorgde laat ik voor het gemak even achterwege.
Deze druk zorge er bijna voor dat nieuwkomer Gillian zichzelf onsterfelijk kon maken. Echter schampte zijn afstandschot de bovenkant van de lat.
Na wat speldenprikjes over en weer was het Heining die de bal op rechts kreeg aangespeeld,hij kwam opgestormd, gaf de bal strak voor, zo'n 8 meter voor het goal en schoot Dennis 3 minuten voor tijd de verdiende 1-2 binnen.
De laatste minuten werden professioneel uitgespeeld en de winst was een feit.

Als man of the match wil ik graag Bas uitroepen. afgezien van zijn eigen doelpunt vind ik dat Bas ijzersterk gespeeld. Gezien zijn positieve ontwikkeling ten opzichte van vorig seizoen en in combinatie met zijn trouwe opkomst op de training gaat mijn inziens de titel naar hem.( ja, Martijn, verdedigers kunnen wel motm worden!) Lang zal hij er niet van kunnen genieten want zaterdag staat VVZA op het programma.Of weet hij de titel twee keer op rij te verdienen?

Heren, tot dan.
Gr Hugo'o