AH '78 thuis

De nacht van vrijdag op zaterdag was een kort nachtje. Hoewel ik een verjaardag had wilde ik toch vroeg naar bed.
Ik had speciaal niet teveel gedronken om mezelf te sparen voor de wedstrijd.Toch kon ik de slaap niet vatten. Morgen zou een wedstrijd worden waarvan ik er al zovelen had gespeeld. Niks om mezelf zenuwachtig te maken, nam ik me nog voor. Toch was er een speciaal soort gevoel. Het was tenlostte de laatste wedstrijd van het seizoen. Het is een beetje te vergelijken met kerst. Een periode waarin je terugblikt op het afgelopen jaar. Daar lag ik dan, te bedenken hoe afgelopen seizoen geweest was.Vreugdevol dacht ik weer terug aan de beginperiode waarin we de eerste wedstrijd van een 2-0 achterstand terugkwamen tot een 2-3 winst. Euforie tot ongekende hoogte. Ik was bijna in staat om mijn vriendin weer wakker te maken om te vertellen hoe goed we toen voetbalde, streden voor elkaar en door gingen tot het bittere einde. Dit was zaterdagmiddagvoetbal zoals het bedoeld is. De geur van vers gras, je lekker vastbijten in de tegenstander en voldaan naar huis.
Moeiteloos gleed ik in gedachten af de wedstrijden tegen Waterwijk uit ( 2-4 ) en AH uit ( 2-3). Ondanks mijn 4 seizoenendekbed stond het kippenvel om mijn lichaam.
Natuurlijk kende het seizoen ook dieptepunten. Ingefloten worden door Eemnes, een thuisfluiter bij bloemenkwartier, spelen zonder passie en strijd ergens op een afgetrapt veld op een koude novemberdag of maar met drie mensen verschijnen op de training. Dan is het begrip teamsport ver te zoeken.
Hoewel de frustratie af en toe hoog kan oplopen, je de tegenstander het liefst onderuit trapt en de scheidrechter wil uitschelden was het persoonlijk een mooi seizoen.
We raken steeds meer op elkaar ingespeeld, weten elkaar meer te waarderen en zeiken een stuk minder.
Met een voldaan gevoel slaap ik in, en in gedachten dwaal ik af naar een seizoen waarin we eindelijk met een bolderkar door het Soesterkwartier rijden met de kampioensschaal..

Maar eerst AH '78 thuis. Aangekomen op het sportpark wordt me al meteen meegedeeld dat de tegenstander niet op komt dagen.
Waarschijnlijk heeft de eerdere wedstrijd dit seizoen zoveel indruk op deze knaapjes gemaakt dat ze zich van te voren (terecht) geheel kansloos achte.
Het veld lag er prachtig bij , de zon die scheen dus een domper was een feit.

Mannen,tot volgend seizoen. Gaan we weer voor de bolderkar!

Gr Hugo'o

Huug chapeau!!

Wat een mooie verwoording van een inderdaad bewogen seizoen. Ik kan me in bijna elk detail indentificeren en voel dan precies wat jij ook doet.
Ik denk dat ik zometeen ook maar eens onder de wol kruip en het filmpje nog eens afspeel.
Heren al met al was het een mooi seizoen. Waarin we af toe lieten zien , dat we best aardig kunnen ballen!
Ik hoop jullie nog allemaal te zien op het wel bekende Cor strik toernooi. Met aansluitend een barbecue!!

Heerlijk Hugo'o

lekker om toch iets te lezen te hebben op de maandag morgen. Ondanks dat we niet gespeeld hebben. Mooi gesproken.
Dit seizoen lijkt te zijn geëindigd als alle seizoenen, roemloos op de derde/vierde plek en geen platte kar (wat overigens sinds een jaar of 2 verboden is) voor Posthoorn 3. Maar toch heb ik het gevoel dat dit jaar anders was dan de anderen, bijvoorbeeld een positief doelsaldo (de laatste keer kan ik me niet eens meer herinneren), ook hebben we dit seizoen een ongeëvenaarde reeks wedstrijden neergezet zonder verlies. Een ongekende reeks waarbij niemand ons de baas kon. Elke zaterdag liepen we het veld op met een onoverwinnelijke air !! Heerlijk gevoel, we waren gevreesd door ieder elftal in de competitie, want zelfs uit tegen een 2-0 achterstand aankijken was voor ons geen reden tot paniek, een kwartier na rust....2-4. En ik ben van mening dat er geen ploeg beter was dan ons dit seizoen, eemnes uit is alles al over gezegd en thuis... tja, er had er maar 1 mogen winnen. Hugo refereerde al naar AH uit. Wat een wedstrijd was dat, en dan te bedenken dat we eigenlijk vonden dat het veld te hard was en niet wilde spelen.
En zoals Hugo ook al zei; het teruglopende gezeur. Het is duidelijk dat we het nog steeds kunnen, erg goed zelfs (inclusief mijzelf). Maar dit seizoen zijn we toch een paar keer heerlijk genomen zonder te komen. En wat doe je eraan. En dat terwijl we dit jaar niet konden denken dat het toch nergens meer om ging, we draaiden tenslotte leuk bovenin mee, dat maakte het extra moeilijk. Maar over de hele linie gezien hebben we een stapje vooruit gezet dit seizoen, beter spel, minder gezeur.

Ik hoop van ganse harte dat we er een paar fijne en goed betrouwbare jongens bij kunnen halen voor volgend seizoen, zodat we weer een stapje verder kunnen maken in de juiste richting en stiekem hoop ik dat we toch nog eens met elkaar op die kar door de stad kunnen......... En gezien er velen van ons in het hardloop-circuit zitten is in ieder geval de conditie geen probleem.

groet, Martijn

PS. Sjoerd, ik hoop dat je de juiste keuze maakt wat betreft je knie. Stoppen is de beste keuze maar net gemaaid gras in september ruikt ZO lekker........... succes met de keuze.

Hugo'o schreef:

De nacht van vrijdag op zaterdag was een kort nachtje. Hoewel ik een verjaardag had wilde ik toch vroeg naar bed.
Ik had speciaal niet teveel gedronken om mezelf te sparen voor de wedstrijd.Toch kon ik de slaap niet vatten. Morgen zou een wedstrijd worden waarvan ik er al zovelen had gespeeld. Niks om mezelf zenuwachtig te maken, nam ik me nog voor. Toch was er een speciaal soort gevoel. Het was tenlostte de laatste wedstrijd van het seizoen. Het is een beetje te vergelijken met kerst. Een periode waarin je terugblikt op het afgelopen jaar. Daar lag ik dan, te bedenken hoe afgelopen seizoen geweest was.Vreugdevol dacht ik weer terug aan de beginperiode waarin we de eerste wedstrijd van een 2-0 achterstand terugkwamen tot een 2-3 winst. Euforie tot ongekende hoogte. Ik was bijna in staat om mijn vriendin weer wakker te maken om te vertellen hoe goed we toen voetbalde, streden voor elkaar en door gingen tot het bittere einde. Dit was zaterdagmiddagvoetbal zoals het bedoeld is. De geur van vers gras, je lekker vastbijten in de tegenstander en voldaan naar huis.
Moeiteloos gleed ik in gedachten af de wedstrijden tegen Waterwijk uit ( 2-4 ) en AH uit ( 2-3). Ondanks mijn 4 seizoenendekbed stond het kippenvel om mijn lichaam.
Natuurlijk kende het seizoen ook dieptepunten. Ingefloten worden door Eemnes, een thuisfluiter bij bloemenkwartier, spelen zonder passie en strijd ergens op een afgetrapt veld op een koude novemberdag of maar met drie mensen verschijnen op de training. Dan is het begrip teamsport ver te zoeken.
Hoewel de frustratie af en toe hoog kan oplopen, je de tegenstander het liefst onderuit trapt en de scheidrechter wil uitschelden was het persoonlijk een mooi seizoen.
We raken steeds meer op elkaar ingespeeld, weten elkaar meer te waarderen en zeiken een stuk minder.
Met een voldaan gevoel slaap ik in, en in gedachten dwaal ik af naar een seizoen waarin we eindelijk met een bolderkar door het Soesterkwartier rijden met de kampioensschaal..

Maar eerst AH '78 thuis. Aangekomen op het sportpark wordt me al meteen meegedeeld dat de tegenstander niet op komt dagen.
Waarschijnlijk heeft de eerdere wedstrijd dit seizoen zoveel indruk op deze knaapjes gemaakt dat ze zich van te voren (terecht) geheel kansloos achte.
Het veld lag er prachtig bij , de zon die scheen dus een domper was een feit.

Mannen,tot volgend seizoen. Gaan we weer voor de bolderkar!

Gr Hugo'o

Kleine kanttekening: De eerste wedstrijd was tegen Batavia, we stonden 15 minuten voor tijd met 3-1 achter. En we wonnen met 3-4 !!! Maar dat zijn ook 3 punten, dus......

Mannen op dit moment liggen beide knieen finaal in puin. Ook in de letterlijke betekenis van het woord. zaterdag in de Zandbak van CJVV de boel nog is even lekker verkloot. Momenteel gaat het dus klote. Ik hoop over 2 weekies de hardloop activiteiten weer op te kunnen pakken.
Om voor iedereen de twijfels weg te nemen heb ik eens goed nagedacht en besloten dat ik toch niet zonder jullie kan! Lekker voetballen op zaterdag met je maten , wat kan je nou nog meer willen.
Met mijn komende vaderschap is het natuurlijk wel even bekijken hoe het gaat.
Ik vind dat wij een geweldig seizoen hebben gedraaid waarin de verdediging zich toch wel heeft onderscheiden.
Persoonlijk vond ik AH de best voetballende ploeg uit de competitie met meer als 80 gescoorde goals. Als je die wedstrijd weet te winnen op karakter dan geeft dat een onbeschrijvelijk gevoel. Ook tegen eemnes die best een hele aardige ploeg hebben , hebben we laten zien dat we ons mannetje staan.
De foute liggen in de wedstrijden waarin we duidelijk de baas zijn. Daar verliezen we de concentratie en krijgen we de meest stomme doelpunten tegen. Als we dat veranderen dan strijden we volgend jaar zeker weer mee voor het kampioenschap , en ik ben erbij!

..::Sj[oe]rd::.. schreef:

Mannen op dit moment liggen beide knieen finaal in puin. Ook in de letterlijke betekenis van het woord. zaterdag in de Zandbak van CJVV de boel nog is even lekker verkloot. Momenteel gaat het dus klote. Ik hoop over 2 weekies de hardloop activiteiten weer op te kunnen pakken.
Om voor iedereen de twijfels weg te nemen heb ik eens goed nagedacht en besloten dat ik toch niet zonder jullie kan! Lekker voetballen op zaterdag met je maten , wat kan je nou nog meer willen.
Met mijn komende vaderschap is het natuurlijk wel even bekijken hoe het gaat.
Ik vind dat wij een geweldig seizoen hebben gedraaid waarin de verdediging zich toch wel heeft onderscheiden.
Persoonlijk vond ik AH de best voetballende ploeg uit de competitie met meer als 80 gescoorde goals. Als je die wedstrijd weet te winnen op karakter dan geeft dat een onbeschrijvelijk gevoel. Ook tegen eemnes die best een hele aardige ploeg hebben , hebben we laten zien dat we ons mannetje staan.
De foute liggen in de wedstrijden waarin we duidelijk de baas zijn. Daar verliezen we de concentratie en krijgen we de meest stomme doelpunten tegen. Als we dat veranderen dan strijden we volgend jaar zeker weer mee voor het kampioenschap , en ik ben erbij!

Balen van je knieën voor nu maar het is een heerlijk gevoel te weten dat ik met jou weer dartelend in het veld mag staan. En het ontroerd me dat zelfs je aanstaande kindje niet tussen jou en je voetbalmaten in komt te staan...

Wat een heerlijk verslag. Hier kan je als voetballieverhebber alleen maar genieten. Ik zal het zo doorsturen naar de VI en anders de KNVB om te kijken of het geplaatst kan worden onder het kopje verslag van het jaar.

Ik hoop dat we volgend seizoen genoeg man hebben want anders wordt het wel een moeilijk verhaal. Dat je blijft Sjoerd, siert je maar hou wel in je achterhoofd dat nog een tijdje met je knieeen moet doen. Natuurlijk willen we je niet missen in het team maar er zijn belangrijkere dingen. (zoals over een paar jaar met de kleine voetballen)

Over het seizoen heb ik een redelijk gevoel maar geen top gevoel. Niet omdat we geen kampioen zijn geworden maar meer het fiet dat de afspraken die we in het begin van het seizoen gemaakt hebben, snel waren vergeten en kwamen ook niet meer terug. Het is jammer te moeten constateren dat er maar een paar en meestal dezelfde jongens moeite steken in een elftal en de rest het maar voor lief houd.

wellicht volgend jaar met wat aanvulling (wat zeker nodig is) dat we er dan weer voor gaan en de afspraken het een heel seizoen volhouden.

enjoy