Dit is ongetwijfeld een van de moeilijkste verslagen die ik heb moeten schrijven.
Het nieuws wat ons afgelopen week heeft bereikt is niet aan mij om naar buiten te brengen, maar heeft op allen van ons een diepe indruk gemaakt.
De mensen die op de hoogte zijn, weten waarover het gaat. Ik denk ook dat ik namens het hele elftal spreek dat we in gedachten bij Sjoerd en Eva zijn.

Na twee thuiswedstrijden kon het natuurlijk geen feest blijven en moesten we vandaag naar Nieuwland.
Gezien de geografische ligging van deze club reden genoeg voor de meeste mensen om rechtstreeks af te reizen naar de club van Amersfoort Noord.
Hoewel voor ons elftal Eemnes als rivaal wordt gezien is de relatie tussen Posthoorn en Nieuwland ook het vermelden waard. Vroeger was deze wedstrijd de derby van de Bokkeduinen. Nieuwland was voorheen Sova en zat op plek waar nu de rugbyvelden liggen. Er zat dus hemelsbreed 250 meter tussen de velden van Sova en Posthoorn en dat gaf nog wel eens een beladen sfeer. Er liep toen ook geen weg tussen dus ze lagen echt zij aan zij. Nu spelen er niet zoveel mensen meer bij Nieuwland die vanouds van Sova kwamen dus het wordt een steeds minder beladen duel. Als je in de kantine kijkt dan zie je 4 foto’s van de eerste thuiswedstrijd Posthoorn-Nieuwland. Veel spelers van voorheen Sova zaten in dat team en de Posthoorn wist deze wedstrijd te winnen met 4-1. ( Bron: Mark van der Linden )

Of het vandaag ook 1-4 zou worden was nog maar de vraag. De website www.teamlink.nl gaf vooraan af dat we een winkans zouden hebben van 67%. Maar ja, de winnaar van een wedstrijd is niet altijd degene met de hoogte winkans.
Na een indrukwekkende minuut stilte gingen we dan ook van start.
Zoals afgesproken moest en zou er gewonnen worden en we gaven de tegenstander zo min mogelijk ruimte. De eerste tien minuten was het nog een redenlijke gelijkwaardige wedstrijd. Nieuwland wist nog met de druk om te gaan maar kon dit niet omzetten in kansen. Posthoorn bleef goed tikken en waar we vorige week nog wel eens de mist in gingen met een te moeilijke oplossing ging dat vandaag een stuk beter.
In tegenstelling tot Nieuwland wist de Posthoorn wel kansen te creeeren. Het was een pass van achteruit door Hugo ( die later in de wedstrijd zou uitgroeien tot ''mister buitenkantje rechts'') op Marten, die beheerst de keeper paseerde en de 0-1 liet aantekenen.
Nieuwland ging verder waar het gebleven was en liet zich dan ook niet van de wijs brengen. Ook de Posthoorn deed dat en het was wederom Marten die een kans verzilverde en de 0-2 inschoot.
En toen was het verzet wel redelijk gebroken. Aangezien Nieuwland vrij verdedigd speelde was het maar de vraag of we deze muur van de tricolore wel af konden breken, of dat we dezelfde fout zouden maken als vorige week.
Gelukkig was Paul die onze zorgen wegnam en met een mooie actie zorgden voor de 0-3.
Marten zorgde tenslotte voor zijn derde doelpunt en liet zien dat hij ook met zijn hoofd kon scoren, 0-4.
De jarige Dennis Veenvliet pakte tenslotte zijn eerste cadeautje uit. Na een mooie strakke voorzet van onze vaste invaller Heining was het voor Dennis een koud kunstje om nog voor de rust de 0-5 in te schieten.
Om een slappe tweede helft te voorkomen en er voor te zorgen dat niet iedereen naar voren ging lopen, werd dan ook besproken dat we met dubbele cijfers van het veld af wilden stappen.
Nieuwland had had zich niet herpakt in de rust en gaf ons geen stobreed in de weg.
Danny zorgde al vrij snel vanuit een corner voor de 0-6, vervolgens met een geplaatst schot voor de 0-7 en uit een vrije trap voor de 0-8.Een loepzuivere hattrick was een feit. Het bleef vervolgens eenrichtingsverkeer.
De keeper van Nieuwland moest zich nog laten vervangen maar ook de veldspelers die nu het doel schoon moesten houden, waren simpelweg niet opgewassen tegen zoveel voetbalgeweld. Een vrije trap van Dennis zorgede voor de 0-9 en eindelijk deden we wat we in de rust hadden afgesproken want Mike pakte zijn doelpuntje mee en scoorde de 0-10.
Persoonlijk ( let wel, dit is mijn mening. Schroomt u niet om je eigen mening te plaatsen) is iedereen man of the match. Het was een mooie saamhorige wedstrijd waarin we deden wat we hadden afgesproken.
Er werd zelfs overgespeeld en de naam geroepen van degene die hem ontvangt!
Heren, ik heb genoten en bedankt voor de inzet. Als we dit elke wedstrijd doen zou het seizoen wel eens heel mooi kunnen eindigen.
Gr Hugo'o