Nadat twee weken op rij niet gevoetbald is door de weersomstandigheden, mochten zaterdag aan de bak tegen Batavia uit Lelystad.
De thuiswedstrijd werd door De Posthoorn gewonnen met 7-2.
Hoewel we in de laatste 3 wedstrijden 7 punten hebben verzameld, is het voor Batavia nog wachten op de eerste overwinning. Natuurlijk is het rode leger uit Amersfoort niet van plan om hier verandering in te brengen en zal ook vandaag voor de winst gaan.
Helaas schitterde Mark van afwezigheid door blessureleed en ontbrak Gillian logischerwijs door de geboorte van zijn dochter. Dat wordt dinsdag dus beschuit met muisjes. Gelukkig voor ons was het tweede wederom vrijgesteld door de KNVB en waren enkele bereid om te schitteren in het mooie tenue van Liverpool.
We begonnen goed aan de wedstrijd. Batavia zakte erg ver terug op eigen helft zodat we naar hartelust op konden bouwen en op zoek konden gaan naar het vijandelijke doel.
Uitbraken van Batavia waren sporadisch zodat het de eerste fase van de helft voornamelijk eenrichtingsverkeer was. Nadat enkele kansen eerder niet benut waren was het Mike die na een kwartier spelen de 0-1 liet noteren. Een mooie pass van achteruit werd door Mike goed aangenomen en schoot de bal beheerst in de hoek. Batavia veranderde niet van strijdplan en bleef defensief ingesteld. Voor de Posthoorn dus een mooie gelegenheid om op zoek te gaan naar meer en de marge te vergoten. Na een mooie actie van Sjoerd op de rechterkant lukte dat ook. Sjoerd gaf de bal mooi voor en het was gelegeheidsspits Danny Dragt die de bal in een keer op de pantoffel nam en zo de keeper kansloos liet.
Waar de Posthoorn begon te vermoeden dat dit wel eens een monsterscore zou kunnen gaan worden werden we toch vrij snel met de neus op de feiten gedrukt en werd het na een aanval van de thuisploeg 1-2. De bal werd voorgegeven, niet goed weggewerkt en kwam gelukkig voorde voeten van hun spits die met een pislelijk frommelschot de bal achter Ronald wist te krijgen. Gelukkig was er geen vuilte aan de lucht want we hadden het betere van het spel en zo’n slordige 75% balbezit. Dat we dit wisten te benutten zo ook later blijken. Na een ingooi van Dennis werd deze aangenomen door Paul ( van den H) op zijn bovenbeen. Zonder dat de bal de grond heeft geraakt speelt hij de bal over zichzelf heen, draait om en om zijn tegenstander en schiet de bal uit de lucht in de kruising. Ik zo bijna mijn caps lock aanzetten om de schoonheid van dit doelpunt te benadrukken.
Dit was een type doelpunt waar mensen voor naar het stadion komen. Een ware beauty en de 1-3, wat tevens de ruststand was, werd bereikt. De woorden van speler/coach Sjoerd waren dan ook simpel en kort om gewoon door te gaan waar we mee bezig waren.

We waren nog geen 5 minuten onderweg of Batavia wist de stand naar 2-3 te brengen. De snelheid van hun spitsen werd benut door een bal vanuit achter. Hij liep op Ronald af die de bal in eerste instantie tegenhield maar met geluk meekreeg en zo al snel de spanning in de wedstrijd terugbracht.
Dit bleek ook een ommekeer in de wedstrijd. Hoewel Batavia steeds aanvallender ging spelen werd er door de Posthoorn niet als collectief teruggezakt zodat er een druk op de verdediging kwam. De passing was niet zuiver zodat er onnodig veel balverlies werd geleden en liever werd de bal de drukte in gespeeld dan opendraaien naar de anderen kant. We konden voorrin geen vuist maken en zo werd uit een counter ook nog eens de 3-3 bereikt. De overmacht vanaf het middenveld was te groot en met het nummerieke voordeel dat er ontstond werd de stand dus gelijk getrokken. Batavia wilde meer en ging nog aanvallender spelen zodat er bij de Posthoorn wat meer ruimte voorin ontstond. Zeker gezien het aanvallend ingestelde middenveld maar helaas werden de kansen die we kregen niet benut en vochten wij achterin wat we waard waren. Zo namen we 1 punt mee naar Amersfoort maar voelt het als een verliespartij.