We zitten momenteel in de hoek waar de klappen vallen. Na het gelijk spel tegen het Vliegdorp zijn we terecht gekomen in een neerwaartse spiraal en werden de laatste wedstrijden met moeite punten bij elkaar gesprokkeld. In het begin was iedereen nog enthousiast en gemotiveerd maar ook dat lijkt verleden tijd want bij de training van afgelopen dinsdag waren er zo veel afmeldingen dat deze niet door kon gaan. Toch wisten we met zijn allen waar we aan toe waren en moest de wedstrijd tegen Hees gewonnen worden. Nadat we door Roy op scherp werden gezet met zijn gettoblaster begonnen we enigszins doof maar met veel vertrouwen aan de wedstrijd.

Wat de laatste twee wedstrijden moeizaam lukte begonnen we deze keer wel goed. We tikten goed, speelde goed over en probeerde de combinatie aan te gaan. Hees was erg verdedigend ingesteld zodat de ruimtes erg klein bleven. Hierdoor was het moeilijk te combineren en probeerde Hees er via een spaarzame counter eruit te komen, maar met Mark als linksback bracht het de verdediging weinig in gevaar. Posthoorn bleef de druk houden en creëerden langzaam aan kansen waar onder andere Dennis met een mooie vrije trap het de keeper nog vrij lastig zou maken. Hees kwam er maar weinig aan te pas maar kwam toch geheel tegen de verhouding in op 0-1. De bal werd na een voorzet te slap weggekopt en kwam net buiten de 16 toevallig voor de voeten van de tegenstander die uithaalde en Hees op een voorsprong zette. Daarna volgde een vrij eentonige wedstrijd. Hees kroop in zijn schulp en zakte met 10 man achter de bal. Posthoorn bleef druk zetten maar ging toch met een achterstand en nat shirt de rust in.
De tweede helft begon waar de eerste geëindigd was. De druk van de Posthoorn en een soort anti- voetbal van Hees om alleen maar te verdedigen. Ach, zo is een elftal uit Eindhoven ook kampioen geworden, moesten ze gedacht hebben. Geen kansen meer voor Hees en legio kansen voor de Posthoorn maar ook vandaag hadden we er te veel nodig. Sjoerd was nog dicht bij zijn mooiste goal uit zijn carrière maar deze belande helaas op de lat. Natuurlijk moest het na zoveel kansen toch een keer goedkomen en na een scrimmage voor de goal van Hees was het Martijn die ons een punt bezorgde en de 1-1 aantekende. Waar Hees compleet buiten adem was en Posthoorn nog een keer wilden aanzetten voor een laatste offensief was het Maarten om deze wedstrijd met wat irritaties aan beide kanten sneller dan gebruikelijk af te fluiten.
Voor mezelf ben ik van mening dat we wederom twee punten hebben verloren en het onszelf ook weer te moeilijk hebben gemaakt.
Maar als ik de meeste van ons met een uitgelaten stemming in de kleedkamer tref besef ik dat het merendeel er minder ziek van is dan ik. Hoewel er veel te verbeteren was, werd er niet op elkaar gemopperd en positief gecoacht en dat is ook wat waard. Ook ik ben realistisch en kampioen zullen we niet zo gauw worden net zo min als degraderen. We zijn gewoon een goede middenmotor en ik vind het niet erg om te verliezen of gelijk te spelen maar dan moeten we wel alles gegeven hebben. Volgende week Eemdijk uit en met een beetje inzet pakken we gewoon weer drie punten, want ik heb een spuughekel aan groen.
Mannen, hopelijk tot dinsdag,
Gr, Hugo’o