Na weken van stilstand werd er vandaag eindelijk groen licht gegeven voor een ouderwetse voetbalmiddag. Op het affiche stond een ware kraker. De nummer één, Cobu Boys, kwam op bezoek bij De Posthoorn op de Bokkeduinen, de nummer vier van de competitie. Cobu Boys heeft deze competitieronde nog geen wedstrijd verloren maar ook de Posthoorn heeft thuis nog een ongeslagen status. De eerdere ontmoeting eindigde in een 4-2 voordeel voor Cobu Boys. Er moest vanmiddag dus ook nog wat rechtgezet worden. Speler/coach Sjoerd had speciaal voor deze wedstrijd de achteras omgegooid. Bas en Roy speelden op rechts, Sjoerd en Hugo speelden links. Het grote gevaar zou van die kant moeten komen en zo zouden we er voor zorgen dit gevaar aan banden te leggen. Geconcentreerd en gemotiveerd begonnen we sterk aan de wedstrijd. De Posthoorn wilde graag opbouwen en het spel maken maar Cobu Boys zat er dicht op zodat grote kansen echt uitbleven. Gelukkig was het wederom ook het geval. Waar Cobu Boys wilde opbouwen werd dat door een sterk middenveld en verdediging onmogelijk gemaakt. De wedstrijd speelde zich dan ook voornamelijk af op het middenveld. Naar mate de wedstrijd vorderde kreeg de thuisclub steeds meer grip op de wedstrijd. Na goed combinatiespel waren er wat kleine kansen voor Dennis en Marten maar hun schoten van afstand troffen geen doel. Martijn had nog een doelpoging in de vorm van een vrije trap en werd er ons een penalty onthouden omdat Mike vakkundig tegen de grond gewerkt werd. Het dichtst bij een doelpunt in de eerste helft was Hugo die na een mooi pass vanuit achter als een mes door de boter door hun verdediging kon lopen maar een goed uitkomende Kamikaze- doelman voorkwam een voorsprong voor De Posthoorn.
Het enige wapenfeit van de bezoekers in de eerste helft, afgezien van een tweetal corners, was ook een vrije trap op zo’n twintig meter voor het goal maar ook deze werd goed weggewerkt zodat we met een 0-0 gingen rusten.
De tweede helft was meer van hetzelfde. De Posthoorn hield graag het initiatief en probeerde op te bouwen. In geval van balbezit voor de bezoekers werd hun oude strijdplan van stal gehaald. Waar ze de eerste helft nog probeerde op te bouwen werd nu vaak de bal naar voren geschoten en met behulp van hun snelle rechtsbuiten geprobeerd om voor gevaar te zorgen. Gelukkig stond ook in de tweede helft de verdediging goed maar kreeg Cobu Boys steeds meer grip op de wedstrijd.
Voor echt gevaar zorgden dat niet en werd er nog even ( onterecht) een penalty geclaimd.
In modern voetbal was het ‘’van de bal afzetten’’ maar alles was zwart-rood was, vond het natuurlijk een penalty. Ook voor De Posthoorn kwamen er meer kansen. De druk van De Posthoorn werd groter en groter en Pieter, Martijn en Roy probeerde het van afstand. Helaas zonder geluk. Dennis was nog heel dichtbij de openingstreffer met zijn hoofd maar faalde helaas vlak voor het goal zodat we nog steeds tegen een 0-0 stand keken en de tijd begon te dringen. Gelukkig werd ons geduld een keer beloond. Na een pass van Mike rolde deze met een klein beetje geluk door naar Dennis die met een mooi slidingschot de bevrijdende 1-0 op het scorebord liet noteren. Het doelpunt is te vergelijken met die van Marco van Basten in 1988 tegen Duitsland.
De ‘’bevrijding’’ die ik als 11 jarig jongetje heb ervaart, kwam weer naar boven.
Met net zo veel concentratie en motivatie als we begonnen waren speelde we de laatste 10 minuten professioneel uit. Cobu Boys was nog dicht bij de gelijkmaker met een mooi afstandschot langs de kruising maar met een gelijkspel zouden ze teveel beloond worden. De drie punten bleven dan ook op de Bokkeduinen en behield De Posthoorn 3 zijn ongeslagen thuisstatus.

Als man of the match wil ik eigenlijk ons allemaal uitroepen. Als we spelen zoals we vandaag gespeeld hadden en ons altijd zo konden motiveren voor een wedstrijd, waren we een serieuze titelkandidaat. Helaas laten we ons te vaak leiden aan het niveau van de tegenstander maar vandaag hebben we als team gestreden. Als ik iemand zou moeten aanwijzen kies ik voor Dennis V. Hoewel het een teamprestatie is, heeft hij voor de drie punten gezorgd.
Mannen, tot dinsdag!
Gr Hugo’o