· Rectificatie: Graag wil ik nog mijn spijt betuigen dat ik Dennis Veenvliet in mijn vorige verslag niet heb genoemd als doelpuntenmaker. Shame on me! Waarvan akte.
Het was een bewogen week voor De Posthoorn. Naast dat werd vorige week op sportief vlak eindelijk weer een wedstrijd werd gewonnen was er ook sprake van persoonlijk geluk. Wij feliciteren Mike en Manon dan ook met de geboorte van hun dochter Elin Mare. Helaas waren het niet allemaal hoogtepunten deze week en moesten wij afscheid nemen van ons bestuurskamer. Het zou zelfs de voorpagina halen van de online Telegraaf dat iemand met zijn gloednieuwe auto deze ruimte was ingereden.
Wij lieten alles wat gebeurd was achter ons en richtte ons op de wedstrijd die komen ging. Twee maal achter elkaar mochten wij aantreden tegen een formatie uit Huizen, alleen waren het deze keer de Zuidvogels. Het verschil tussen de ploegen is maar drie punten dus het zou weer een klassieke 6 punten wedstrijd worden. Als ik er een scorebordjournalistiek op na zou laten, waren wij bij voorbaat al kansloos. De Zuidvogels haalden tegen Viod met een 6-1 overwinning de helft van hun doelpunten binnen, terwijl De Posthoorn daar met 3-1 kansloos verloor. Gelukkig was www.teamlink.nl ons gunstiger gezind en hadden we een winkans van 57 %.
Posthoorn begon weer aardig aan dit duel, Niet me de druk die we zouden moeten zetten maar toch werd de tegenstander redelijk onder druk gezet. Helaas voor ons stonden de Zuidvogels verdedigend goed opgesteld in hun 4-4-2 opstelling en maakten zij alleen gebruik van een opkomende middenvelder en twee snelle aanvallers. Toch was het de Posthoorn die het initiatief naar zich toe trok. Een eerder schot van de opkomende Hugo’o ging nog huizenhoog over maar de toon was gezet.
Niet veel later was het dan ook wel raak. Een vrije trap net buiten de 16 werd in eerste instantie nog gestopt door de keeper maar in de rebound was Berry de attentste en schoot De Posthoorn op voorsprong. Lang hebben we niet van de voorsprong mogen genieten want ook een vrije trap van de Zuidvogels belandde achter onze keeper Ronald die zich enigszins liet verassen door de lastige stuit.
Helaas gingen we steeds meer op in ons oude patroon. Iedereen weet van te voren dat we ons mond moeten houden, maar weinige doen het. Daarnaast was de instelling en de wil van sommige mensen weinig aanwezig. Het resultaat was dat we het de tegenstander het steeds makkelijker gingen maken. Het was vragen om problemen en niet veel later was het ook 2-1. Via een eerder schot tegen de lat, in alle hectiek voor het doel, belandde deze voor de honderdduizendste keer in mijn carrière weer net voor de voeten van een aanvaller die de bal erin kreeg.
Het waren niet alleen de Zuidvogels die het hoogste lied zong. De kansen van de Posthoorn waren er genoeg maar het ontbrak simpelweg aan vorm, geluk of overzicht. Tot overmaat van ramp werd het zelfs 3-1 en hadden we nog even geluk dat de 4-1 via de binnenkant van de paal eruit ging.
Het strijdplan voor de tweede helft was even simpel als doeltreffend. Vol in de aanval. Door achterin 1 op 1 te gaan spelen werd de tegenstander vastgezet op hun eigen helft. Met de passie en inzet die de eerste helft ontbrak ging het de tweede helft wel goed. De Zuidvogels kwamen nauwelijks over de middenlijn en de Posthoorn kon kans op kans creëren. Doordat de Zuidvogels werden vastgezet op hun eigen helft werd het wel heel druk om tot een goede aanval te komen. De verdiende en zogeheten anschlusstreffer kwam dan ook van een dood spel moment. Dennis nam deze vrije trap formidabel en zou zelfs de tegenstander doen applaudisseren. Het geloof was weer helemaal terug en gingen dan ook op zoek naar meer. Het strijdbeeld bleef hetzelfde en de Zuidvogels vochten voor wat ze waard waren. Het lot zou echter als het zwaard van Damocles boven hun hangen.
Roy Melchers, onze eigen Arjan Robben ( maar dan zonder blessure) schoot de bal vanaf links koelbloedig onder de keeper door. Op zoek naar de winnende treffer besloot de voor de rest goedfluitende scheids dan maar vier minuten voor de officiële speeltijd af te fluiten om zo waarschijnlijk erger te voorkomen.
Mochten we de strijd en inzet vanaf de eerste helft getoond hebben, gingen we met drie punten weg.
Helaas was dit niet het geval en namen we 1 punt mee. Positief is wel dat we al drie wedstrijden ongeslagen zijn.
Mijn stem voor ‘’parel van de posthoorn’’ gaat deze week uit naar niemand. Wel vind ik dat Nick & Simon mij uitermate positief hebben verast.
Gr Hugo’o
** 
