Al ben ik de 30 inmiddels gepasseerd, ik kan me nog als een klein kind verheugen om op zaterdag met mijn voetbalvrienden de wei in te gaan. Inmiddels ken ik het veld van de Posthoorn en als ik het veld in gedachten voor me zie, dat er bij ligt als een biljartlaken, krijgt ik alleen maar meer zin. Nog even twijfelend of het wel door zou gaan want het had behoorlijk geregend. Gelukkig is de Posthoorn gebouwd op een bosrijke grond dat het regenwater geen spelbreker zou zijn. Helaas begon in mijn euforisch gevoel steeds meer kleinere barstjes te komen. Al wisten we dat er een aantal mensen ontbraken vanwege verplichtingen is het toch een domper om met 10 man te staan. Zeker als je er op meer rekend. In mijn achterhoofd haalde ik de wedstrijd van drie seizoenen geleden er nog maar bij waarin we met 10 man wonnen bij cjvv, die er qua competitiestand er een stuk beter bij stonden.
Kwestie van een stapje extra dus..
Qua scorebordjournalistiek hadden we op papier al gewonnen van deze jongens. Ze verloren van Eemdijk, waar wij weer van wonnen.
Vol goede moed begonnen we aan deze wedstrijd. Helaas werden we goed onder druk gezet door deze jonge honden. Tot veel kansen leidden dat niet en we werden zelfs even gevaarlijk door een uitbraak van Marten, die helaas faalde in de afronding.
Met de druk konden we helaas niet goed omgaan. Waar het aan lag is me nog steeds een raadsel maar we stonden in de rust met 0-3 achter. Er zat een beetje geluk bij en eerlijk is eerlijk, er zaten ook mooie aanvallen bij.
Gelukkig werden we de tweede helft bijgestaan door Michiel van het tweede. En als je weet dat je met zijn elven staat, iedereen een eigen mannetje heeft voetbalt dat toch een stuk lekkerder. Posthoorn zette dan vanaf het begin druk wat snel resulteerde in de 1-3. Een mooi hakballetje van Mike, deed de keeper en verdediging verbazen en voor open goal tikte Michiel in.
Natuurlijk bleven we druk zetten en niet veel later werd door een prachtig doelpunt van Richard de stand op 2-3 gezet.
Een mooi afstandschot op de hoek van de 16 deed vriend en vijand verrassen. Nog 35 minuten voor de gelijkmaker. Het enige wat vvza nog kon is de lange bal hanteren en daar blonken ze niet in uit. Daarom bleven we druk zetten al konden we dat niet lang volhouden.
Er vielen wat meer gaten en halverwege de tweede helft werd er door ongelukkig uitverdedigen de marge weer vergroot met twee doelpunten, 2-4.
Posthoorn probeerde, combineerde goed maar het mocht niet baten en de eindstand was dan ook bereikt.
Man of the match is Ronald Ophoven ( ik denk dat Martijn nu van zijn stoel valt want ja, met 4 tegendoelpunten kan je motm worden! ) Hij had een paar geweldige reddingen waardoor hij ons behoede voor groter verlies en voetbalde goed mee.
Ik ben blij dat we deze twee wedstrijden gehad hebben. Ik weet zeker dat als iedereen er weer is, we een team hebben die goed kan voetballen. We zeuren een stuk minder en als op een dag de tegenstander beter is zijn er genoeg positieve punten en leermomenten. De
bekerwedstrijd van dinsdag gaat niet door dus gewoon weer lekker trainen. Heren, tot dan.
Gr Hugo'o
** 
